دبی

شهر دبی، بزرگترین شهر موجود در کشور امارات می باشد که امروزه به یکی از بزرگترین و مدرن ترین شهر های تجاری جهان نیز تبدیل شده است. در سال ۱۷۹۹ پروژه های مربوط به شهرسازی در دبی کلید خورد و بعد از گذشت ۲۴ سال و در سال ۱۸۲۴ میلادی به طور رسمی به یک شهر تبدیل شد. این شهر دارای موقعیت جغرافیایی خاص و ویژه ای می باشد به همین دلیل به سرعت پیشرفت کرد ودر قرن ۱۹ میلادی به یکی از بنادر مهم جهان تبدیل شد. در سال ۱۹۶۶ برای اولین بار در کشور امارات نفت کشف شد و به دنبال آن واحد پولی جدید و … نیز به این کشور اضافه شد. کشف نفت باعث رونق اقتصادی بسیار زیادی در این کشور ها شد به طوری که سالانه کارگران بسیار زیادی به قطر مهاجرت می کردند. شهر دبی در دهه های اخیر همواره با مشکلات گوناگونی رو به رو بوده است اما با سیاست های مختلف توانسته است آن ها را پشت سر بگذارد. امروزه درآمد این شهر فاصله بیشتری از تک قطبی بودن و تکیه بر درآمد های نفتی گرفته است و در زمینه گردشگری، تجارت های مختلف و …. نیز بسیار پیشرفت کرده است. توسعه و پیشرفت دبی همواره سرعت مناسبی داشته است به طوری که این شهر در سال ۲۰۱۲ میلادی به گران ترین و لوکس ترین شهر خاورمیانه و رتبه ۲۲ جهان دست پیدا کرد. امروزه رویداد های بزرگ و مهم دنیا در این شهر برگزار می شود و بسیاری از سرمایه گذاران، افراد مشهور و … به این شهر سفر می کنند.

دبی تا قبل از سال ۱۸۲۳ تنها یک روستای کوچک و بسیار معمولی بود که از هیچ امکانات خاص و ویژه ای بهره نمی برد. در سال ۱۸۲۳، شیخ مکتوب و وابستگان او به این شهر نقل مکان کرده و حکمرانی قبیله آل مکتوم و شیخ نشین دبی را از همان سال ها شروع کردند. اما تاریخچه ی ساخت دبی، مدرن و امروزی مربوط به سال های ۱۹۵۸ تا ۱۹۹۰ یعنی زمان حکومت شیخ راشد بن سعید باز میگردد. در طی این سال ها دبی توانست به یک مرکز تجاری قابل توجه برای کشور های همسایه و نزدیک مثل هند، ایران و … تبدیل شود. تجارت های صورت گرفته در این شهر باعث رونق روز افزون دبی شد به طوری که کشور امارات به یک راه ارتباطی بین آفریقا و آسیایی شرقی تبدیل شد. شهر دبی تا اواخر قرن ۱۹ میلادی چیزی جز یک اسکله مخروبه نداشت اما سیاست های حاکمان دبی و …. آن باعث شدند که این شهر به مرور زمان به یک نقطه ی امن برای سرمایه گذاری، تجارت و … تبدیل شود. به طور کلی بسیاری از کشور های حاشیه خلیج دارای تاریخ و تمدن کهنی نمی باشند اما به لطف پیدا کردن نفت، سیاست های اصولی و … توانسته اند به سرعت پیشرفت کرده و به جایگاه بسیار مناسبی دست پیدا کنند.

همانطور که گفته این شهر از نظر جغرافیایی در یک منطقه بسیار مناسب قرار دارد و در گذشته نیز از این مسئله بسیار  سود برده است. پیدایش نفت در این منطقه باعث شد که ارزش جغرافیایی شهر دبی بسیار بیشتر شود.در حال حاضر این شهر نه تنها از نظر معماری شهری و تجهیزات بسیار پیشرفت کرده است بلکه موقعیت جغرافیایی ان نیز بسیار حساس و ارزشمند می باشد.
شهر دبی جمعیتی بالغ بر ۲ میلیون نفر دارد و مساحت آن نیز حدود ۴۹۷ مایل مربع می باشد. تراکم جمعیت در این شهر، حدود ۸ برابر بیشتر از سایر نقاط کشور عمارت می باشد.
آب و هوای دبی مانند اغلب شهر های حاشیه خلیج فارس بسیار گرم و شرجی می باشد به طوری که تابستان های آن برای خیلی ها قابل تحمل نمی باشد. میانگین دمای هوای تابستان در این منطقه حدود ۴۰ درجه سانتی گراد می باشد. در کنار گرمای هوا، رطوبت و باد نیز باعث سخت شدن بیشتر شرایط می شود. به طور کلی نه تنها در تابستان بلکه در سایر فصل های سال نیز آب و هوای شهر این شهر گرم می باشد. مردم محلی، توریستان، مهاجران و … ساکن در این شهر در فصل زمستان نیز با دمای بالاتر از ۲۰ درجه رو به رو هستند. میانگین بارش های سالیانه در شهر دبی کمتر از ۹۰ میلی لیتر در سال می باشد از این شهر از نظر آب و هوای تقریبا خشک، بسیار گرم و شرجی می باشد.

همانطور که گفته شد در سال های اخیر یکی از اصلی ترین برنامه های سیاست مداران کشور امارات، خارج کردن اقتصاد این کشور از تک قطبی بودن و کاهش وابستگی آن به نفت بوده است. به همین دلیل در دهه های گذشته سرمایه گذاری بسیار قابل توجهی بر روی صنعت گردشگری و جذب توریست صورت گرفته است. شهر دبی از نظر برخورداری از جاذبه های تاریخی و طبیعی، دارای پتانسیل های بسیار قابل توجهی نمی باشد و بیشتر جاذبه های توریستی آن بر پایه خرید بنا نهاده شده است.